AYSEL MALİKESİNDE BİR GÜN

Çok nadir de olsa hayatın içinde  böyle şeyler olabiliyormuş meğer,  en çok da eski film ve dizilerde görürsünüz kaybettiği eski dost, düşman ,arkadaşını yıllar sonra umulmadık bir yerde bulunmasından.  Bu sahnede saçmalamışlar işte dediğim çok olmuştur ,bunu anlayabilmek için illa insanın başına gelmesi gerekiyormuş  hani:)
Dolu dolu otuz yıl olmuştur arkadaşımı kaybedeli ,gerçi tanışmamız kaynaşmamız tam bir yıllık bir hikaye onlar yaşıt iki kız benden yaklaşık beş yaş küçükler, hani küçük kızların ablalarına olan özlemleri olur ya ,öyle sevmişler beni bende onları elbette.Ben nişanlıyım o zamanlar evlendim aynı semtte olduğumuz halde küçük arkadaşlarımla hiç bir yerde karşılaşmadık,kaybettim demek ne kadar doğru olur bilemedim şimdi hayatın akışı,zorlukları unutturdu o günlerde belli ki, zaman zaman elbette aklıma geliyorlar dı şimdi ne yaparlar ki belkide evlendiler çoluk çocukları vardır diye.Aklımda kalan bir anı oldular  diye düşünürken umulmadık hiç beklenmedik bir yerde karşılaşmak çok keyifli oldu benim için:)
Aylin'imin yeni hanesine hayırlı olsunlara giderken daha önce hiç yalnız gitmediğim bir semt biraz endişeli, heycanlı elimdeki adresle yol bulmaya çalışıp bir taraftanda telefon ile yönlendiren aylinim
derken bindiğim son otobüste kaptan ile yapılan yol güzergahı konuşmasını duyan küçük arkadaşım
beni daha görmeden ,
-ben bu sesi bir yerden tanıyorum diye antenleri bana yöneltmiş:)
ben ise ineceğim durağı kaçırmama telaşı içindeyken arkamdan adım ve soyadım ile seslenen bir hanım sesi ;
-inci siz misiniz ?bende blogcanlardan biri sandım:)evet sizin ....dedim:) hangi blogsunuz demeye getirdim.küçük arkadaş bog mulog bilmez:)) ben  saliha  şuradan deyince ,şaşkın ördek gibi ne yapacağımı şaşırdım ,sohbete dalsam yol kaçacak :))elimdeki adres yazılı bloknotu uzatıverdim şuraya telefonunu yaz seni arayacağım dedim ve otobüsten indim.
Ertesi gün telefonla aradım,arayacağından  hiç umudum yoktu dedi,seni  otobüste çok ilgili görmedim :) bakalım ne kadar samimi diye bir taraftanda bekliyordum telefonunu dedi:))uzun uzun eski günleri konuşup devirdik.Ne kadar değişik duygular içindeyim otuz yıl sonra  hiç bilmediğim bir semt de ,sadece ses tonu ,mucize gibi değil mi arkadaşlar.Bir daha asla öyle dizileri filmleri saçma sapan şeyler diye eleştirmeyeceğim, olur mu :)))oluyormuş :)))
 Nihayet Aylin'imim malikanesini buldum yaşasın:))canparelerim benden önce gelmiş,her zaman olduğu gibi heycanla  birazda mizah  katarak anlattım olanları:)sadede gelelim diyorsunuz duyuyorum:) enfes sofra hazır hemen oturduk,canparem muhteşem ev sahipliği ve lezzetleri ile ağırladı hepimizi.Kendimi çok özel hissettiğim bir gündü:)buradan tekrar  çok teşekkür ediyorum her şey için  Aylinim.
Sofradaki lezzetler için Aylini takip edin lütfen :))enfesdi her biri , kavrulmuş  havuç  yeni reçete ben de bekliyorum doğrusu:))
 Görüşmek üzere  sevgiyle  ve muhabbetle kalın...